Pontos’un saklı tarihinden bir sürgün hikayesi
Nebiyan’ın başı yine duman dumandı.
Üşüten; üşütmek ne kelime, titretip ilik donduran duman.
“Kalkın…” diye bağırdı İppok Ağa üstlerinde çul çaput parçalarıyla uyuyan yoldaşlarına.
“Kalkın, davranın vre. Gidiyoruz.”