Yannis Vasilis Yaylali l 17.03.2019 Pazar l Bia
Pontos Soykırımından 100 yıl sonra, Tanınma ve Uluslararasılaşma mücadelesi kapsamında Lakkoma da etkilik düzenlendi. Konuşmacıların yanı sıra gençlerin ve çocukların Pontos’a ait horon gösterisi oldu.
“: Yüz yıl sonra Soykırım.” A. P. S. “Zafer Messimeri”, üst başlığı ile yapılan etkinliğinin ev sahipliğini Pontian Lactos Birliği. Pontos Mesimeri Kültür Kulübü “Argonauts”. Genç Moudania Gençlik Birliği “Alexandros Ypsilantis”. Pontion Kato Scholario “Anevzigos Arotymia” Birliği yaptı. Etkinlik Lakkoma Belediye Tiyatrosunda 16 Mart 2019 tarihinde gerçekleşti.
Etkinliğin konuşmacıları ve sunum başlıkları şu şekildeydi
“Tutkundan Dirilişe” Konulu Peder Petros Sidoreac olacak,
Pontus Akrivist Giannis – Vassilis Yaylali “Eleni Tsau ve Vassil Oousta’nın Soykırıma Karşı Mücadelesi Bizimle Devam Ediyor”
Soykırımın Sekiz Yılı Üzerine Uluslararası Soykırım Akademileri Birliği Üyesi Theofanis Malkidis, Doktora, Sosyal Bilimler ve Siyaset Bilimi Üzerine “
Ve Ioannis Lazaridis,“ 100 Yıllık Ne? ”Öğretmeni.
Pontos 100 yıl etkinliği Lakkoma etkinliği videosu
Pontos soykırımi 100.yıl etkinlikleri kapsaminda Lakkoma da yapilan etkinlik için Yannis Vasilis Yaylalı ve Teofanis Malkidis’in sunum videosu
Konuşmacıların ardından gençlerin ve çocukların Pontos horon gösterileri oldu. Coşkulu geçen horon gösterisinin ardından etkinlik sona erdi.
Pontos Aktivist Yannis V Yaylali’nın o gün okuduğu sunumun tam metni:
Ο αγώνας της Ελένης Τσαούς και του Βασίλ Ουστά κατά της Γενοκτονίας, συνεχίζεται από εμάς
Yannis V Yaylali
Αγαπητά μου αδέλφια
Εδώ και εκατό χρόνια οι πολιτικές της Γενοκτονίας καίνε και λεηλατούν στον Πόντο και την ίδια στιγμή ο λαός του Πόντου υπερασπίζεται με την καρδιά του και με τη μνήμη του τους ήρωες, τους αντάρτες, τους δασκάλους . Θα ήθελα να αναφέρω πόσο υπερήφανος είμαι ο εγγονός των Ελλήνων, εγγονός της Ελένης Τσαούς και Βασίλ Ουστά .
Θα πρέπει να πούμε ότι εν όψει της εκατοστής επετείου του εγκλήματος, η γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων του Πόντου δεν έχει σταματήσει . Η Τουρκία επιμένει σε ένα φασιστικό σύστημα. Φυσικά, δεν μιλάμε για γενοκτονία που αφέθηκε στην τύχη της, στη ροή των γεγονότων. Μιλάμε για κρατική πολιτική πολλών αιώνων από τους Οθωμανούς μέχρι τους Νεότουρκους και από εκεί στο κεμαλικό φασιστικό σύστημα.
Μιλάμε για μια πολιτική τουρκοποίησης.
Μιλάμε για τη διαδικασία γενοκτονίας, η οποία ξεκίνησε εναντίον των μη μουσουλμανικών λαών, όχι μόνο βεβαίως εναντίον των Ελλήνων αλλά και εναντίον του Κουρδικού λαού που είναι μουσουλμάνοι σήμερα, ακολουθώντας τη διαδικασία Τουρκοποίησης, επιβάλλοντάς μας σήμερα με τη βία την άποψη ότι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτή τη γη. Έτσι με τη βαρβαρότητα, με τις γενοκτονίες προσπαθούν να δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία.
Τα αδέλφια μου όμως είναι εδώ από παλιά. Πάντα αντισταθήκαμε σε βάρος της πολιτικής σε βάρος της πολιτικής που προσπαθεί να αφομοιώσει τη γη και να αφομοιώσει την ταυτότητά μας, η οποία υπάρχει για 2800 χρόνια στον Πόντο, να αφομοιώσει τον πολιτισμό και την ιστορία μας.
Ακόμη και αν όλοι εξετάζουν το πρόσφατο ιστορικό, η αρχή της γενοκτονίας είναι το 1461 όταν έγινε η κατάληψη της Τραπεζούντας. Από τότε ξεκίνησε μια περίοδο πρωτοφανών επιθέσεων στη γλώσσα, στον πολιτισμό και τη θρησκεία των Ρωμηών του Πόντου, η οποία κορυφώθηκε με την πάροδο των ετών.
Τα αδέλφια μου φυσικά, αντιστάθηκαν στη Γενοκτονία. Τα βουνά της Σαμψούντας είναι μάρτυρες αυτής της αντίστασης, αν και προσπαθούν σήμερα να τα αποσιωπήσουν , το Κάστρο των Γυναικών στη Μπάφρα είναι μάρτυρας της αντίστασης των Ελλήνων, ανδρών και γυναικών του Πόντου. Όταν ο βάρβαρος έσπασε την αντίσταση και μπήκε στο κάστρο, οι γυναίκες μας έπεσαν στο κενό, στην αθανασία, αντί να παραδοθούν στους Οθωμανούς. Μετά τη διακοπή της αντίστασης, ο λαός μας προσπάθησε να αποκρύψει την πίστη και τον πολιτισμό του, αλλά οι πιέσεις και οι σφαγές αυξήθηκαν. Ο Πόντος έχασε τη γλώσσα και τη θρησκεία του.
Η διαδικασία της γενοκτονίας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας άρχισε να εφαρμόζεται στον Πόντο και κορυφώθηκε όταν ο Κεμάλ έφτασε στις 19 Μαΐου 1919 στον Πόντο, στη Σαμψούντα, για να βάλει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των ανθρώπων που έζησαν για 2800 χρόνια στον Πόντο.
Όλοι συμμετείχαν στη διαδικασία γενοκτονίας εναντίον του λαού μας, όπως και στην οργανωμένη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο στρατός, ο δολοφόνος Νουρεττίν Πασάς, ο Τόπαλ Οσμάν, οι συμμορίες, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των Ελλήνων του Πόντου.
Τα αδέλφια μου, η οικογένειά μου και η ιστορία μου έζησαν μέσα και μετά από αυτή τη γενοκτονία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω του γεγονότος ότι 353.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας της Γενοκτονίας. Μία από τις δεκάδες χιλιάδες ορφανώ ήταν ο παππούς μου ο Μεχμέτ, του οποίου το αληθινό του όνομα ήταν Ελευθέριος . Ο παππούς μου έζησε μέσα στο ελληνικό ορφανοτροφείο στη Σαμψούντα και αναγκάστηκε να ζήσει με τους Τούρκους, με τη γενοκτονία, με τη σφαγή.
Φανταστείτε ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μου δολοφονήθηκαν από τους δολοφόνους του λαού μας, τον Κεμάλ , τον Νουρεντίν, τον Τοπάλ , οι οποίοι θεωρούνται στην Τουρκία ως ήρωες. Οι απόγονοι όμως των ορφανών των Ελλήνων ήταν αποξενωμένοι και εχθρικοί απέναντι στον λαό μας και εχθρικοί απέναντι σε όλους τους λαούς εκτός από τους Τούρκους.Μας έκαναν μέρος κάθε σφαγής που χρειαζόταν. Στη δεκαετία του 1990 εφαρμόστηκε μια ρατσιστική πολιτική στο Κουρδιστάν και οι Κούρδοι υπέστησαν γενοκτονία . Κάηκαν πόλεις και χωριά μαζί με τους ανθρώπους τους. Σε μία από αυτές τις πράξεις όταν υπηρετούσα σαν στρατιώτης , πιάστηκα από το PKK.
Τα πάντα άλλαξαν εκείνη τη στιγμή. Ανακάλυψα ποιος ήμουν πραγματικά . Κατάλαβα την πολιτική της Τουρκίας, πολιτική γενοκτονίας κατά των Ελλήνων στον Πόντο, πολιτική γενοκτονίας εναντίον των Κούρδων .
Ο αιώνας της αποκαλούμενης Δημοκρατίας της Τουρκίας, που εκτούρκισε τους λαούς , δεν μπόρεσε όμως να εξαφανίσει την ελληνική μου ταυτότητα και αυτό μπορώ να σας το πω ξεκάθαρα.
Αντιμετώπισα αυτήν την σκληρή πραγματικότητα όταν ήμουν αιχμάλωτος στα χέρια των ανταρτών του PKK. Είναι ακόμη απαραίτητο να εκφράσουμε εδώ μια πραγματικότητα. Ακριβώς όπως η τουρκικότητα θεωρήθηκε ως προνόμιο από την κουλτούρα της οικογένειάς μου, είδα όμως την αλήθεια όταν βρισκόμουν εκτός αυτού του συστήματός . Αδέλφια μου , η μετάβασή μου από την Τουρκικότητα στην Ελληνικότητα έγινε με δική μου βούληση και όχι από το κράτος που καθορίζει την ταυτότητα των ανθρώπων από τον πόλεμο . Η αληθινή μου ταυτότητα είχε κλαπεί και επιβλήθηκε στις οικογένειές μας το ψέμα. Ότι είμαστε Τοπάλ Οσμάν, Μουσταφά Κεμάλ, Νουρεντίν Πασά.
Και όταν τα αδέλφια μου αντιμετώπισαν όλη την αλήθεια έδωσα μια υπόσχεση που αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, στη συνέχεια οι Νεότουρκοι και στο τέλος ο Κεμαλισμός μας δολοφόνησε , δολοφόνησε μία ιστορία 2800 ετών. Όμως οι πρόγονοί μου η Ελένη Τσαους, ο Βασίλ Ουστά, αντιστάθηκαν σε αυτή τη γενοκτονία μέχρι τις τελευταίες σφαίρες τους, και η παράδοση του αγώνα αντίστασης είναι τώρα ο οδηγός μου.
Συμμερίζομαι την ευγνωμοσύνη μου σε όσους δημιούργησαν την παράδοσή μας, την παράδοση αντίστασης ενάντια στη γενοκτονία και κλείνοντας θα πρέπει να πω για άλλη μια φορά πως για όσο θα ζω, θα αγωνιστώ για τον λαό μας, ενάντια σε όποιον ευθύνεται για τη γενοκτονία εναντίον του λαού μας. Είμαστε οι Έλληνες του Πόντου, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ονειρεύονται, αλλά κανείς δεν μπορεί να καρφώσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρό μας χωρίς να αντισταθεί και ο τελευταίος Πόντιος. Για άλλη μια φορά σας λέω ότι είμαι υπερήφανος που είμαι ο εγγονός της Ελένης Τσαούς και του Βασίλ Ουστά. Ζήτω η Αντίσταση του Κάστρου των Γυναικών στην Μπάφρα, Ζήτω η Αντίσταση της Ελένης Τσαούς και του Βασίλ Ουστά Ζήτω ο Πόντος !
KIZ KALESINDEN NEBIYANA, ELENI ÇAVUŞLARDAN VASIL USTALARA SOYKIRIMA KARŞI DIRENIŞ DEVAM EDİYOR
Yannis Vasilis Yaylalı l Pontos Aktivist
Sevgili kardeşlerim Pontos’da soykırım politikaları ile toprağımızın dört bir yanı yakılır ve talan edilrken, kıt kanaat imkânları ile âmâ koca yürekleri ile Pontos’u, Pontos halkını son mermilerine kadar savunken ölümsüzleşen kahramanları, partizanlari, Elen Çavuşları, Vasil ustaları anarak başlamak Istiyorum. Anıları mücadelemize hep ışık tutacak.Ve sevgili kardeşlerim bir kere daha huzurunuzda Elen Çavuşlarin, Vasil ustaların torunu olmaktan ne kadar gurur duyduğumu belirtmek isterim.
Pontos’da halkınıza karşı uygulanan soykırım 100.yılinda ve hala da bitmiş değil.Halkımıza karşı yaptıkları soykırımla yüzleşmek yerine soykırım politikalarında ısrar ediyor Türkiye faşist sistemi. Elbette şansa,olayların akışına sürüklediği bir soykırımdan bahsetmiyoruz. Osmanlı’ dan ittihatçılara, oradan Kemalist faşist sisteme yüzyıllık devlet politikasından bahsediyoruz. Osmanli’nin artık kalıcılığının olmadığının anlaşılması ile devreye giren bir Türkleştirme politikasından bahsediyoruz.
Kardeşlerim sadece biz Pontoslu Rumlara değil tüm müslüman olmayan halklar ile başlayan, ve bugün müslüman olan Kürt halkina kadar uzanan yüzyıllık soykırım sürecinden , bir çok halkın ortak vatani, toprağı olan yerlerin Türkleştirilmesi sürecinden bahsediyoruz. Ve bunları bize bugün acımasızca dayatanların bu topraklarda hiç bir kadim geçmişi yok. Talanla, barbarlıkla, soykırımlar ile kendilerine tarih oluşturmaya çalışıyorlar.
Kardeşlerim yeni değil Yunanistan kolonisi olarak geldiğimiz Pontos’da 2800 yıl boyunca toprağımızı ele geçirmeye ve kimliğimizi yok etmeye, asimile etmeye çalışanlara karşı her zaman direndik, ve kimliğimizi , kültür ve tarihimizi ta ki Osmanlı sultanı Sultan Mehmet’in Pontos’a sefer düzenleyip Trabzon Rum imparatorluğunu yikıncaya kadar.Herkes yakın tarihe baksa da benim için soykırım tarihinin başlangıcı 1461 yılıdır. O tarihten itibaren , Köprülüler dönemi ile zirve yapan Pontoslu Rumlarin varligina, diline, kültürüne, dinine karşı görülmedik bir saldırı süreci başladı.
Kardeşlerim elbette bu soykırım yönelmelerine karşı şanlı direnişlerle karşı koyduk. Samsun ve çevresinde bulunan koca Nebiyan dağı bu direnişe şahittir. Bugün gizlemeye çalışsalarda Bafra’da Kız kalesi Pontos Rumlarının, erkeklerinin, kadınlarının direnişine şahittir. Barbar Osmanlı aylar sonra direnişi kırıp da kaleye girdiğinde kadınlarımız Osmanlıya teslim olmaktansa kalenin burçlarından kendilerini boşluğa, ölümsüzlüğe atmamışlardır.Sultan Mehmet Pontos’a ilk girdiğinde neredeyse hiç varlıkları olmayanların bu barbarliklarin sonucunda varlıklarının oluşmaya başladığını görüyoruz. Direniş kırıldıktan sonra halkımız önce inancını, kültürünü gizli gizli yaşamaya çalışsa da baskı, yönelim ve katliamlar artınca zamanla kültürünü ve kimliğini gelecek kuşaklara aktaymamaya başladı. Işte Pontos’un batısı hu yüzden dilini yitirdi, Pontos’un doğu kısmı da müslümanlastırıldi .
Kardeşlerim bizler için soykırım süreci Sultan Mehmet’in Pontos’u işgal ettiği dönemde başlasa da Pontos Rumlarının da dahil olduğu Gayri müslim halklarına kesin yönelim, soykırımin tamamlanmaya başlandığı süreç Osmanlı’nın son dönemi yani 2.Abdülhamit, ittihat terakki ve nihayet Nazilerin hocasi olan Mustafa Kemal döneminde başlamıştır. Mustafa Kemal’in 19 mayıs 1919 tarihinde Pontos’a , Samsun’a çıkmasıyla Pontos’da 2800 yıldır yaşayan halkımızın tabutuna son çivi de çakılmak istenmiştir .Halkımıza karşı gerçekleşen soykırım sürecinde kimler yoktu ki : Örgütlü şekilde Ermeni soykırımında yer alan bir çok ittihat terakki ve Teşkilâtı Mahsuse katilleri , Mustafa Kemal’in oluşturduğu Merkez ordusu, başına geçirdiği katil Nurettin Paşa , yine Mustafa Kemal’in Ermeni soykırımında rolünden dolayı istanbul hükümetinin aradığı ve Pontos Rumlarına karşı kullanacağı gerekçesiyle istanbul hükümetinden affını sağladığı halkımızın kasabı soyguncu Topal Osman ve diğer çeteler.Yaşadığımız coğrafyada Ermeni soykırımından sonra en büyük soykırım için işe koyuldular.
Kardeşlerim ailemin ve benim tarihimiz böylesi bir soykırım sürecinin içerisinde ve sonrasında başladı. Içerisinde demenin nedeni katledilen 353.000 insanımızin yanısıra, yüzbinlerce insanımız zorla yerinden yurdundan edildi. Işte yerinden yurdundan edilen ailerin ya çalınan ya da yolda ölmesin diye arkada bırakılan onbinlerce Rum yetiminden biri de benim dedem Memeddi ki şimdi çok daha yeni isminin Lefteris olduğunu öğrendim. Sonrasinda demenin nedeni ise dedemin o süreçte Samsun’da bulunan Rum yetimhanesi yerine Türk ailesine verilmesi ile yaşamak zorunda kaldığımız Türklerin soykırımla, katliamla, tehcir ile oluşturmaya çalıştıkları tarihi, kaderi yaşamak zorunda kalışımız.
Kardeşlerim düşünün ki halkımızın kanlı katilleri olan Mustafa Kemal’i, Nurettin Paşa’yı, Topal Osman’ı kahraman olarak bildik, katillerin torunu olmak bizim için büyük bir onurdu.Işte bakın Hrant Dink’i katleden Ogün de Rumdu, Trabzon ve Samsun’da Rahipleri, din adamlarını vurmaya çalışanlarda. Bizler Rum yetimlerin torunları önce kendi halkımıza yabancılastırıldık ve düşmanlaştırıldık, sonra Türk hariç tüm halklara ve inançlara düşman edildik. Ihtiyaç duydukları her katliamının parçası haline getirdiler bizi. Bende 90li yıllarda bir Türk ırkçısı olarak Türkiye Kürdistan’nına , Kürt halkına karşı hayata geçirilen soykırım politikalarının parçası olarak gönderildim. Şehirleri, köyleri içerisinde insanlarıyla yaktık, yok ettik . Böylesi operasyonlardan birinde ayağımdan vurularak Kürdüstan’in özgürlüğü için mücadele yürüten PKK’nin eline esir düştüm.
Kardeşlerim benim için her şey o zaman değişti. Türkiye devleti için sen ne kadar değişirsen değiş, ne kadar kraldan daha kralcı olursan ol hiç bir anlamı yok. Eğer onun yürüttüğü soykırım sistemimin dışına çıktığın an kim olursan ol gözünün yaşına bakmaz. Pontos’da Rumlara karşı soykırım politikalarını kabul etmeyen müslümanların dar ağacına götürülmesi bunlardan sadece biridir. Bize yüklenen bilgiler hayalden, yalandan ibaret olduğu için Kürtlere karşı soykırım politikalarıyla yüzleşmem hiç de zor olmadi.Tabi Türkiye Cumhuriyetinin yüzyıldır bu toprakları Türkleştirme politikasının bir sonucu olarak Kürt halk gerçekliği ile yuzlestigimde kendi Rum kimliğime kavuştuğunu da çok açıkça söyleyebilirim.
Ben PKK gerillalarının elinde esirken bu gerçeklikle yüzleştim. Hatta bir gerçekliği buradan yine ifade etmek gerekiyor. Nasıl ki bana ve aileme devşirme kültürüyle Türklük lütuf olarak görülmüşse, onların sistemimin dışına çıktığım için aynı devlet Rumluğu bana lütuf olarak gördü. Kardeşlerim yani Türklüğü de ,Rumluğa geçişim kendi irademle değil devletin tutumuyla belirlendi.Türk devletinin Kürtlere karşı yürüttüğü savaşı sorgulayıp yaktığımız, yaktığımız köyleri anlatmaya başlayınca ailemi çağırarak siz Rumsunuz bu çocuğu unutun, onu dağdan almak için çaba sarfetmeyin yoksa başınıza bela alırsınız denilerek , soykırım sürecinde dedemin çalınarak Türk ailesine verilmesiyle başlayan yalan ve ezber Türklüğümüz tuzla buz oldu. Topal Osmanlar, Nurettin Paşalar, Mustafa Kemaller, koca koca ömrümüzü hiç uğruna tükettiğimiz yalanlar yerle bir oldu.
Ve kardeşlerim tüm gerçekliğimizle yüzleşlestigimde kendime bir söz verdim onu sizlerle de paylaşmak isterim. Osmanlı’nin zulmune karşı Bafrada, Nebiyan’da , Kız kaliesinde aylarca kadını ve erkeği ile direnen , direniş kırıldıktan sonra Osmanlinin eline geçmektense ölümün boşluğuna hiç düşünmeden atlayanlar , Osmanlı ile başlayan, ittihat terakki partisi ile devam eden, ve Nazilerin hocasi Mustafa Kemal eliyle 2800 yıllık Pontos’daki varlığımıza acımasız bir soykırım ile son vermek, ve tabutunuza son çiviyi çakmak isteyenlere karşı kıt kanaat imkânları ama kocaman yürekleri ile karşı koymaya çalışan Ve son mermisine kadar bu soykırıma karşı direnen Eleni Çavuşlar, Vasil ustalarin yarattığı mucadele geleneği artık benim rehberimdir. Tüm soykirimcilara karşı direniş geleneğimizi yaratanlara minnetimi paylaşırken, bir kere daha söz olsun ki yaşadığım sürece halkımıza karşı işlenen soykırıma bulaşmış kim varsa nerede olursa olsun ona karşı mucadele edeceğim . Biz Pontoslu Rumlar olarak bitti demeden hiç bir şey bitmez . Onlar hayal kurup dursunlar ama son Pontoslu toprağa düşmeden kimse bizim tabutumuza çivi çakamaz. Bir kere daha Eleni Çavuşlarin, Vasil ustaların torunu olma onuruyla bu sözü veriyorum. Yaşasın Pontos, Yaşasın Kız kalesi direnişi, Yaşasın Eleni Çavuşlar ve Vasil ustaların direnisi
