Την επόμενη εβδομάδα, οι ελληνικές αρχές θα αρχίσουν να απομακρύνουν ανθρώπους που ζουν με καθεστώς πρόσφυγα ή επικουρικής προστασίας από τα σπίτια, τα διαμερίσματα και τους καταυλισμούς όπου ζουν στο πλαίσιο του προγράμματος στέγασης ESTIA της Ύπατης Αρμοστείας. Θα διακοπεί επίσης η χρηματική βοήθεια που λαμβάνουν.
Την επόμενη εβδομάδα, οι ελληνικές αρχές θα αρχίσουν να απομακρύνουν ανθρώπους που ζουν με καθεστώς πρόσφυγα ή επικουρικής προστασίας από τα σπίτια, τα διαμερίσματα και τους καταυλισμούς όπου ζουν στο πλαίσιο του προγράμματος στέγασης ESTIA της Ύπατης Αρμοστείας. Θα διακοπεί επίσης η χρηματική βοήθεια που λαμβάνουν. Η αρχή θα γίνει με όσους έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες πριν από τον Ιούλιο του 2017 –περίπου 600 άτομα– ενώ οι απομακρύνσεις πρόκειται να συνεχιστούν επ’ αόριστον μέχρι το τέλος του προγράμματος ESTIA. Συνολικά, περίπου 15.000 άνθρωποι μπορεί να επηρεαστούν.
Ως απάντηση σε αυτή την απόφαση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, μέλη της ομάδας παρέμβασης Survivors2 εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία ασκούν κριτική στα σχέδια της κυβέρνησης. Οι Survivors2 είναι μία ομάδα παρέμβασης, τα μέλη της οποίας είναι πρώην και νυν ωφελούμενοι της κλινικής αποκατάστασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για θύματα βασανιστηρίων στην Αθήνα. Η ομάδα δημιουργήθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα θύματα βασανιστηρίων και βάναυσης ή απάνθρωπης μεταχείρισης που ζουν στην Ελλάδα.
«Είμαστε οι Survivors2, μια ομάδα θυμάτων βασανιστηρίων και βάναυσης ή απάνθρωπης μεταχείρισης.
Μιλάμε ανοιχτά για τα δικαιώματα και την αναγνώριση των θυμάτων βασανιστηρίων στην Ελλάδα. Έχουμε περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρίας ως θύματα βασανιστηρίων που ζουν σε αυτή τη χώρα. Στο διάστημα αυτό, πολλοί από εμάς έχουν ζήσει σε στέγη του προγράμματος ESTIA, πολλοί από εμάς εξακολουθούν να στηρίζονται στη χρηματική βοήθεια και πολλοί από εμάς έχουν εμπειρία έλλειψης στέγης.
Πιστεύουμε ότι η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να απομακρύνει πρόσφυγες από καταλύματα του προγράμματος ESTIA και να διακόψει την παροχή χρηματικής βοήθειας είναι κοντόφθαλμη και επικίνδυνη.
Γνωρίζουμε ότι οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες σε καταλύματα του προγράμματος ESTIA θα υποστηρίζονταν για 6 μήνες μόνο. Αναγνωρίζουμε επίσης την πίεση που δέχεται η ελληνική κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις απάνθρωπες συνθήκες των hotspot. Όλοι έχουμε βιώσει τη φρίκη αυτών των καταυλισμών, επομένως κατανοούμε την κρισιμότητα της κατάστασης. Αυτό όμως δεν είναι λύση.
Δεν υπάρχουν ρεαλιστικές επιλογές για τους πρόσφυγες που θα υποχρεωθούν να αφήσουν τη στέγη τους ή θα χάσουν την οικονομική υποστήριξη.
Το ελληνικό κράτος λέει «βρείτε δουλειά» ή «εκμεταλλευτείτε τις γενικές παροχές». Αυτό είναι θαυμάσια ιδέα στη θεωρία, όμως στην πράξη είναι ουτοπικό. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να βρουν δουλειά: το επίσημο ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα ξεπερνά το 20%. Ξέρουμε πόσο δύσκολη είναι γι’ αυτούς η πρόσβαση σε προγράμματα κοινωνικής στέγης ή σε προνοιακές παροχές: ακόμη και οι πιο ευάλωτοι Έλληνες το βρίσκουν δύσκολο. Οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία τύχη.
Για τους περισσότερους πρόσφυγες στην Ελλάδα η πρόσβαση σε εργασία και κοινωνικές παροχές είναι αδύνατη εξαιτίας των διακρίσεων.
Έχουμε υποστεί ρατσιστική κακοποίηση. Μας έχουν πει να περιμένουμε σε διαφορετικές ουρές: μία για τους Έλληνες, μία για τους Άλλους. Μας έχουν απορρίψει από δουλειές ακόμη και όταν ξέρουμε ότι έχουμε τα απαιτούμενα προσόντα. Μας έχουν πει ότι θα βρούμε δουλειά μόνο αν μάθουμε ελληνικά, όμως δεν έχουμε πρόσβαση σε μαθήματα γλώσσας. Όσοι από εμάς έχουμε βρει δουλειά, βιώνουμε εκμετάλλευση: δουλεύουμε παραπάνω, πληρωνόμαστε λιγότερο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν πληρωνόμαστε καθόλου. Αυτό δεν είναι εργασία, είναι σκλαβιά.
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης μόνο ένα αποτέλεσμα μπορεί να έχει: την έλλειψη στέγης.
Όσοι από εμάς έχουμε βιώσει την ένδεια, ξέρουμε ότι οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία θα είναι καταστροφικές. Ο φόβος, το στρες και η κατάθλιψη αποτελούν την καθημερινή πραγματικότητα των δρόμων. Για εμάς ως θύματα βασανιστηρίων, η έλλειψη στέγης σημαίνει νέα ψυχολογικά τραύματα και επιστροφή στη φρίκη του παρελθόντος. Οι κίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλεια είναι εξίσου σοβαροί: ασθένειες, υποσιτισμός και βία από τους περαστικούς και την αστυνομία. Σε κοινωνικό επίπεδο, η έλλειψη στέγης των προσφύγων θα αυξήσει τη διάκριση μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών, την εξάρτηση, καθώς και την ποινικοποίηση όσων έχουν μαύρη ή σκούρα επιδερμίδα.
Μιλάμε ως θύματα βασανιστηρίων, ωστόσο πιστεύουμε ότι η έλλειψη στέγης δημιουργεί ευάλωτα άτομα, ανεξάρτητα από τις εμπειρίες του παρελθόντος.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να σταματήσει αυτές τις απομακρύνσεις και να συνεχίσει το πρόγραμμα χρηματικής βοήθειας.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να επενδύσει τον χρόνο και τους πόρους που απαιτούνται προτού απομακρύνει πρόσφυγες από επιδοτούμενα καταλύματα.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να προσφέρει μαθήματα γλώσσας και καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης στους πρόσφυγες.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να διασφαλίσει την ισότιμη πρόσβαση των προσφύγων σε όλα τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει τις ιδιαίτερες ανάγκες των θυμάτων βασανιστηρίων και να μας εγγυηθεί αξιοπρεπή και κατάλληλη στέγαση».
* H παραπάνω ανακοίνωση ανήκει στην ομάδα παρέμβασης Survivors2, που δημιουργήθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα θύματα βασανιστηρίων και βάναυσης ή απάνθρωπης μεταχείρισης που ζουν στην Ελλάδα.
Πιγι: msf.gr
Yukarıdaki haberin Google çevirisi ile Türkçesi
Binlerce mültecinin konut sorunuyla yüzleşmesi – ESTIA programı durdu
Biz işkence ve zulüm veya insanlık dışı muamele kurbanı olan Survivors2 kişisiyiz. Yunanistan’da işkence mağdurlarının hakları ve tanınması hakkında açıkça konuşuyoruz. Bu ülkede yaşayan işkence mağdurları olarak 20 yıldan fazla bir deneyime sahibiz. Bu süre zarfında, birçoğumuz ESTIA programında yaşıyoruz, birçoğumuz hala maddi yardıma güveniyoruz ve çoğumuz bir evsizlik deneyimine sahibiz.
Yunan hükümetinin, mültecileri ESTIA’daki barınma yerlerinden çıkarma ve maddi yardım sağlamayı durdurma kararının kısa görüşlü ve riskli olduğuna inanıyoruz.
ESTIA konaklama yerindeki tanınmış mültecilerin sadece 6 ay boyunca destekleneceğini biliyoruz. Ayrıca Yunan hükümetinin sıcak noktanın insanlık dışı koşullarıyla uğraşmak için aldıkları baskının farkındayız. Hepimiz bu kampların dehşetini yaşadık, bu yüzden durumun önemini anlıyoruz. Ancak bu bir çözüm değil.
Evlerini terk etmek veya maddi desteklerini kaybetmek zorunda kalacak mülteciler için gerçekçi bir seçenek yoktur.
Yunan devleti “iş bul” ya da “genel yardımlardan yararlanın” diyor. Bu teoride harika bir fikir, ancak pratikte ütopiktir. Yunanlıların ve Yunanlı kadınların iş bulmasının ne kadar zor olduğunu biliyoruz: Yunanistan’daki resmi işsizlik oranı% 20’nin üzerinde. Sosyal konut programlarına veya sosyal yardım programlarına erişmenin ne kadar zor olduğunu biliyoruz: en savunmasız Rumlar bile bunu zor buluyor. Mültecilerin şansı yok.
Yunanistan’daki çoğu mülteci için işe erişim ve sosyal haklar ayrımcılığa bağlı olarak imkansızdır.
Irkçı istismara maruz kaldık. Farklı sıralarda beklememiz söylendi: Biri Yunanlılar, diğeri Diğerleri. Gerekli niteliklere sahip olduğumuzu bilmemize rağmen bizi görevden aldılar. Sadece Yunanca öğrenirsek iş bulacağımız söylendi, ancak dil derslerine erişimimiz yok. Bir iş bulan bizler sömürü yaşıyoruz: daha fazla çalışıyoruz, daha az ödüyoruz ve çoğu durumda hiç ödeme alamıyoruz. Bu emek değil, köleliktir.
Yunan hükümetinin kararının yalnızca bir sonucu olabilir: barınma eksikliği.
Yoksulluğu yaşayan bizlerin, zihinsel sağlık üzerindeki etkilerinin yıkıcı olacağını biliyoruz. Korku, stres ve depresyon sokakların günlük gerçekliğidir. İşkence kurbanları olarak bizim için barınma eksikliği, yeni psikolojik travmalar ve geçmişin dehşetlerine dönüş anlamına gelir. Sağlık ve güvenlik için riskler eşit derecede ciddi: hastalık, yetersiz beslenme ve yoldan geçenler ve polis tarafından şiddet. Sosyal düzeyde, mülteci konutları Yunanlılar ve göçmenler arasındaki farkı, bağımlılığı ve siyah veya koyu tenli olanların cezalandırılmasını artıracaktır.
İşkence mağdurlarından bahsediyoruz, ancak evsizliğin geçmişin deneyimlerinden bağımsız olarak savunmasız insanlar yarattığına inanıyoruz.
Yunan devleti bu kaldırmaları durdurmalı ve mali yardım programını sürdürmelidir.
Yunan devleti, mültecileri sübvanse edilen barınma yerlerinden çıkarmadan önce gereken zaman ve kaynakları harcamalıdır.
Yunan devleti mülteciler için dil kursları ve daha iyi iş olanakları sunmalı.
Yunan devleti, mültecilere tüm refah programlarına eşit erişim sağlamalıdır.
Yunan devleti işkence mağdurlarının özel ihtiyaçlarını kabul etmeli ve bize düzgün ve uygun konutlar sağlamalı ”.
https://msf.gr/magazine/antimetopoi-me-provlimata-stegasis-hiliades-prosfyges-stamata-programma-estia
