ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ: O ΠΟΝΤΟΣ ΖΕΙ
Είμαι τιμή μου να είμαι εδώ μαζί σας σήμερα και ειδικά μαζί με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του οποίου η θέση στην αναγνώριση της γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων του Πόντου, από το ελληνικό κράτος είναι πρωταγωνιστική.
“Αυτή τη στιγμή στην εκδήλωση της Ένωσης Ποντίων Πιερίας στο Συνεδριακό κέντρο Κατερίνης, με ομιλητές έναν από τους πρωτεργάτες της αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού το 1994 κ Μιχάλη Χαραλαμπίδη και τον ακτιβιστή και αγωνιστή κ Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, μιλώντας για τα 100 χρόνια από την επετειακή ημερομηνία της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.” (Ένωσης Ποντίων Πιερίας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΙΛΑΛΙ . ΚΑΤΕΡΙΝΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 100 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ: O ΠΟΝΤΟΣ ΖΕΙ !
Μετάφραση : Θεοφάνης Μαλκίδης
Pontus Rum Soykırımı 100.yıl anması etkinlikleri Katerini. Pontos Rumlarına yapılan soykırımın tanınmasın da büyük etki sahibi olan Michalis Charalambidis ile Katarini kongre merkezinde Pieria Pontion Birliği davetlisi olarak söyleşi de bulunduk . Bu etkinlikte yaptığım sunum aşağıdadır.
PONTOS SOYKIRIMI 100.YIL ETKİNLİKLERİ/KATHERINA
17 Mayıs 2019
O PONTOS ZEI BIR SLOGAN DEĞIL , YAŞAM BIÇİMİ OLMALI. ..
YANNIS VASILIS YAYLALI
Bugün burada sizlerle birlikte olmak benim için onur verici. Özellikle de bizlere, Pontos Rumlarına uygulanan soykırımın Yunanistan devletinin tanımasında insan üstü çabaları olan Mihail Haralambidis ile birlikte aynı kürsüyü paylaşmak benim için göğsüme aşacağım en büyük şereftir.
Belki bir kısmımız beni gıyabımda tanıyordur, tanımayanlar, bilmeyenler için ben ve ailemizin tarihine kısaca projeksiyon tuttuğumda sömürgeci ,soykırımci Türk faşist sisteminim tarihini de görülecektir.
Bugün Pontos dağlarında soykırımcı Türk faşist devletine karşı son mermisine kadar savaşan teslim olmayan kadınlı, erkekli partizanların, Eleni Çavuşlarin, Vasil Ustaların torunu olmaktan seref duyan, bu şerefi göğsünde bir madalya gibi taşıyan ben ve ailem tarih sahnesine ilk çıktığımızda bizler için hazirlanan köle yaşamların içerisinde Topal Osmanların torunu olarak bulduk kendimizi.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΙΛΑΛΙ . ΚΑΤΕΡΙΝΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 100 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ: O ΠΟΝΤΟΣ ΖΕΙ !
Μετάφραση : Θεοφάνης Μαλκίδης
Είμαι τιμή μου να είμαι εδώ μαζί σας σήμερα και ειδικά μαζί με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του οποίου η θέση στην αναγνώριση της γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων του Πόντου, από το ελληνικό κράτος είναι πρωταγωνιστική.
Και το γεγονός ότι μοιράζομαι το ίδιο βήμα με αυτόν είναι η μεγαλύτερη τιμή για μένα .
Κάποιοι από εσάς που με ξέρετε χωρίς να με έχετε γνωρίσει , είναι χρήσιμο να ακούσετε την ιστορία της οικογένειάς μου, η οποία είναι και ιστορία της γενοκτονίας που διέπραξε το τουρκικό φασιστικό κράτος.
Είναι η ιστορία της γενοκτονίας που υλοποίησε το τουρκικό φασιστικό κράτος, γενοκτονία η οποία θα είχε περισσότερα θύματα εάν δεν αντιστεκόταν οι άνδρες και οι γυναίκες, που πολέμησαν μέχρι την τελευταία σφαίρα τους. Αντάρτες όπως η Ελένη Τσαούς και του Βασίλη Ουστά των οποίων είναι η τιμή να είμαι εγγονός τους . Είμαστε εγγόνια αυτών των Ποντίων, δεν είμαστε εγγόνια των Οθωμανών.
Sömürgeci Faşist Türk devleti Abdülhamit dönemi ile başlayan, ittihatçı kasaplara devam eden bize uygulanan Soykırımın üçüncü ve son aşamasını hayata geçirdi. 353.000 insanımız bu soykırım sürecinde hayatını kaydederken yuzbinlerce insanımız topraklarını terk etmek zorunda kaldı. Elbette gidemeyenler ve soykırımcı Türk devletinin zulmü altında yaşamak zorunda bırakılanlar da vardı. Bunların başında Türk soykırımcı devletinin çalıp ve Türk ailelerine verdiği Rum çocukları alır. Bizim hikayemiz tam burada başlar, dedem Mehmet bu çocuklardan biridir. Babasının adı Konstantin, annesinin adı ise Paraskevi’ydi. Fakat bu gerçeği bizler çok geç öğrendik. Ailemiz hem delice korkutulmuş, hem de zaman içerisinde asimilasyonu, devşirilmeyi kabul etmişti. O kadar kabul etmişti ki olmayan bir şeyi, bir yalanı bize bir destan gibi anlattılar. Bize anlatılan hikaye neden sömürgeci faşist Türk devletinin bizleri öldürmeyip de sağ koyduğunu ortaya koyuyordu. Ailemiz dedemin babasının sözde Türk kurtuluş mücadelesine katıldığını ve orada yaşamını yitirerek öldüğünü ve cenazesinin de orada kaldığını anlatırlardı. Bu yalana o kadar inanmışlardı ki bizi birer Türk ırkçısi olarak yetiştirdiler.
Το αποικιοκρατικό φασιστικό τουρκικό κράτος ξεκίνησε τη Γενοκτονία από την περίοδο του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ και το κεμαλικό κράτος πραγματοποίησε το τρίτο και τελευταίο στάδιο της γενοκτονίας. Οι 353.000 άνθρωποί μας δολοφονήθηκαν στη γενοκτονία.
Στη διαδικασία της σωτηρίας τους εκατοντάδες χιλιάδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους. Φυσικά, υπήρχαν εκείνοι που δεν μπορούσαν να φύγουνε και αναγκάστηκαν να ζήσουν κάτω από την τυραννία του γενοκτονικού τουρκικού κράτους.
Μεταξύ αυτών, το τουρκικό κράτος που διέπραξε το Ολοκαύτωμα αυτό έκλεψε και πήρε τα παιδιά των Ελλήνων και τα έδωσε σε τουρκικές οικογένειες. Η ιστορία μας αρχίζει εδώ, ο παππούς μου είναι ένα από αυτά τα παιδιά. Ο πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος, το όνομα της μητέρας του ήταν η Παρασκευή. Αλλά μάθαμε αυτό το γεγονός πολύ αργά. Η οικογένειά μας έμεινε στο σκοτάδι μη γνωρίζοντας την αλήθεια , αποδεχόμενη ένα ψέμα. Η επίσημη ιστορία έλεγε ότι ο πατέρας του παππού μου συμμετείχε στον επονομαζόμενο τουρκικό απελευθερωτικό αγώνα και πέθανε εκεί . Ήταν τόσο πεπεισμένοι για το ψέμα πως ήταν Τούρκοι ρατσιστές.
Türk devleti aynı zamanda Osmanlının son dönemiyle bırlıkte başlayan biz Pontoslu Rumlar dahil olmak üzere bu coğrafyanın kadim halklarının topraklarını Türkleştirme projesini devreye sokmuştu.Biz gayri müslim halkları katliam ve soykırımla bitirme noktasına getirdikten sonra, bu
yüzyıllık projeyi tamamlamak için bu sefer Kürt halkina karşı korkunç bir soykırım sürecini devreye soktu. Bu korkunç savaşta da onbinlerce Kürt yaşamını yitirdi.
Yaşadığımız soykırım sürecinde neden çalınan rum yetimlerinin öldürülmediği ve yaşatıldığı, işte bu eski Osmanlı geleneğinde ortaya çıkıyordu. Osmanlı’da da esir alınan, ya da savaşlarda öldürülen düşmanların çocukları alınır, devşirme kültürü ile beyni yıkanır ve kendi halkına karşı savaştırılırdi. Soykırımcı Türkiye cumhuriyeti bunu bir adim daha ileri taşıyarak , çaldıkları Rum yetimlerini sadece
kendi halkına karşı değil başka halk ve inançlara karşı da savaşan ölüm makinalarına dönüştürmüştü.
Το Τουρκικό κράτος ξεκίνησε μία διαδικασία Τουρκοποίησης συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων του Πόντου καθώς και όλων των αρχαίων λαών αυτής της περιοχής. Αφού το τουρκικό κράτος ολοκλήρωσε τις σφαγές και τη Γενοκτονία ενάντια στους μη μουσουλμανικούς λαούς, προχώρησε στη διαδικασία ολοκλήρωσης του μακροχρόνιου αυτού σχεδίου γενοκτονίας ενάντια στον κουρδικό λαό και εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι έχασαν τη ζωή τους
Τα ορφανά της Γενοκτονίας που είχαν αρπάχθηκαν από τις οικογένειές τους κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας ήταν παλιά οθωμανική παράδοση, η οποία επανεμφανίστηκε. Στα παιδιά αυτά έγινε πλύση εγκεφάλου, τους αφαιρέθηκε η κουλτούρα τους και τελικά και πολέμησαν εναντίον του λαού τους.
Έτσι τα ορφανά των Ελλήνων δεν ήταν εναντίον μόνο του δικού τους λαού αλλά εναντίον άλλων λαών και πεποιθήσεων.
İste ben o nesli temsil ediyorum, öyle çok her şeye yabancılaşmıştım ki tam bir Türk faşistine dönüşmüştüm. Türkiye’nin bir çok bölgesindeki insanlar Kürtlere karşı yürütülen savaştan kaçarken ben ve benim gibi devşirilen Rum yetimleri o korkunç soykırım savaşının seve seve parçası olduk.
Böylece dönüşü olmayan bir kısır döngünün de birer parçası haline geldik. Pontos’dan gençler Kürt soykırımı için savaşa dâhil olduklarında ve bunun sonucunda yaşamını yitirip cenazesi Pontos’a, Karadeniz’e getirildiğinde Türk şovenizmi, ırkçılığı yeniden, yeniden burada topraklarımızda hayat buluyordu. Böylece bir yandan Bin yıldır sömürge tutulan mazlum Kürt halkina nefes aldırılmazken, diğer yandan da bu politikaların sonucunda Pontosla yüzleşmek, soykırımla yüzleşmek bir yana,halkımız, ülkemiz dillerde bitmez bir küfür haline getirtildi. Sanki Olimpos’un 12 tanrısı bizi lanetledi ve tanrıların Sisifos’u cezalandirma misali “Ben Tanrı’nın cezasıyım! Eğer çok büyük günahlar işlememiş olsaydınız, Tanrı benim gibi bir cezayı size göndermezdi.” diyen Cengizhan’ın torunları tarafından başka halklar ile savaştırıldıkça tekrar tekrar kendimize yabancılastırıldık. Oysa suçumuz neydi, Pontos’da doğmak ve Rum olmak ,kimliğimizi savunmak mı.
Αντιπροσωπεύω αυτή τη γενιά, είμαι τόσο αποξενωμένος από όλα τα Ελληνικά πράγματα όπως ένας Τούρκος φασίστας και μάλιστα ακόμη περισσότερο λόγω του πολέμου της Τουρκίας κατά των Κούρδων, πόλεμος που έχει στόχο την εξόντωση των ανθρώπων από την γη τους. Τα ορφανά, όπως εγώ , ήταν μέρος του τρομερού σχεδίου της γενοκτονίας και γίναμε μέρος ενός φαύλου κύκλου χωρίς επιστροφή.
Έτσι οι νέοι από τον Πόντο εντάσσονται στον πόλεμο, στη γενοκτονία ενάντια στον Κουρδικό λαό και χάνουν τη ζωή τους.
Ο τουρκικός εθνικισμός μεταφέρθηκε από τη Μαύρη Θάλασσα, τον Πόντο, στο Κουρδιστάν. Έτσι, είχαμε μία Γενοκτονία στον Πόντο και στο Κουρδιστάν , η οποία είχε παράλληλα και τη Γενοκτονία της γλώσσας μας . Παρομοιάζω την Γενοκτονία αυτή με την κατάρα των θεών του Ολύμπου στον Σίσυφο!
Benzer Yazılar
Έτσι δεχθήκαμε από τους απογόνους του Τζέγκινς Χαν την πολιτική αλλοτρίωσης. Αλλά ποιο ήταν το έγκλημά μας;
Ότι γεννηθήκαμε στον Πόντο , ότι είμαστε Έλληνες και έπρεπε να υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας.
Bu mu halkımıza karşı uygulanan soykırımın nedeni.Böylesi bir savaşın, bir başka halka karşı Türk devletinin başlattığı operasyonların orta yerindeyken her şeyle yüzleşmek zorunda kaldim.Kürtlere karşı savaşmak için bulunduğum Şırnak kırsalında Kürt gerillâları tarafından vurularak esir alındım. Kürtlerin dağlarında esir kaldığım süreçte önce Kürt halkı ve onun gerçekliği ile yüzleştim. O da beni kendi halk gerçegim ile yani Pontos Rum halki gerçekliğiyle yüzleştirdi. Tabii o da kolay olmadı, aile büyüklerimiz bir çok nedenden dolayı Rum olduğumuzu unutmayı tercih etti. Fakat ben PKK’nin eline esir düştükten bir süre sonra Kürt köylerinde, dağlarında Türk ordusunun işlediği savaş suçlarını anlatınca, asker ailem üzerinden beni tehdit etti.
İşte bu tehdit benim yaşamımı tamamen değiştirecek bir mesaji taşıyordu. Asker aileme ‘bu çocuk çok konuşuyor, onu almayı, getirmeyi unutun, sizin Rum olduğunuzu biliyoruz, başınıza çok büyük dert alırsınız. ‘ diyor. Ailemi ziyaret eden gazeteci arkadaşlar bulunduğumuz yere gelince bu gerçekliği bana anlattılar.
Αυτή είναι η αιτία της γενοκτονίας κατά του λαού μας. Όταν ένας τέτοιος πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη από το τουρκικό κράτος έναντι των Κούρδων, έπρεπε να αντιμετωπίσω το θάνατο στο Σιρνάκ του Κουρδιστάν, όπου έπρεπε να πολεμήσω ενάντια στους Κούρδους.
Πιάστηκα αιχμάλωτος και τέθηκα υπό κράτηση από τους Κούρδους, όπου γνώρισα την αλήθεια, την πραγματικότητα. Έμαθα επίσης τη δική μου αλήθεια, δηλαδή αυτή του λαού των Ρωμηών του Πόντου
Αυτό βεβαίως δεν ήταν εύκολο, οι γέροντες της οικογένειάς μας δεν μας είπαν ότι είμαστε Έλληνες για πολλούς λόγους, επέλεξαν να το ξεχάσουν …..
Έζησα μαζί με το ΡΚΚ σε κουρδικά χωριά, όπου έμαθα για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε ο τουρκικός στρατός , την ίδια στιγμή που ο Τουρκικός στρατός απειλούσε τη οικογένειά μου, λέγοντάς την να μη με ψάχνει άλλο, ότι είμαι νεκρός, και πως εάν συνεχίσει να με ψάχνει θα πουν σε όλους ότι είμαστε Έλληνες και θα έχουμε πολλά προβλήματα. Αυτά τα μάθαινα από φίλους δημοσιογράφους που επισκέπτονταν την οικογένειά μου και ερχόταν στο Κουρδιστάν .
Tüm olup bitenlerle yüzleştikten sonra bu coğrafyanın kardeşliği için Kürt halkı ile dayanışma hâlinde mücadele yürüttüm. Pontos’da halkımıza karşı gerçekleştirilmiş soykırımı dilim döndüğünce , gücüm
yettiğince her platformda dile getirdim. Elbette karşımızda sadece devlet yoktu, muhalifler içerisinde de Kemalist sistemle, düzenle hesaplaşmayanlar da karşımıza dikildi.Biz 19 mayıs’ı büyük yas günü olarak görürken, tüm uyarılarımıza rağmen içimizde ki bazı el oğulları sözde bayram olarak kutluyordu. Elbette tüm bu olumsuzluklara rağmen yanımızda çok güçlü şekilde durup bizlere destek veren aydınlar , akademisyenler, yazarlar, örgüt ve sivil toplum örgütleri de vardı.Bu dostlarımızın sayesinde bize uygulanan soykırımı yürüten birinci meclisin olduğu Ankara’da 9 Nisan 2016 tarihinde
Pontos Soykırımı için konferans yapabildik. Turkiye’den ve Yunanistan’dan tarih alanında çok değerli akademisyenler, ve aktivist delegeler eşliğinde çok anlamlı bir çalışmada gerçekleştirdik. Konferans Turkiye’ye 1914-23 arasında Pontos’da Rumlara karşı gerçekleşen soykırım için yüzleşme çağrısında bulundu.
Η Αλληλεγγύη με τον κουρδικό λαό , η αδελφοσύνη , ήταν αυτά που με κράτησαν σε όσα συνέβαιναν. Ήταν τα μέσα για να αντιμετωπίσω τη δύσκολη κατάσταση. Όταν επέστρεψα και μίλησα για όλα αυτά, για τον Πόντο, για τη Γενοκτονία κατάλαβα ότι το κράτος, το Κεμαλικό σύστημα, θα ήταν μπροστά μας. Είπα πως δεν μπορεί να είναι γιορτή η Γενοκτονία
Έτσι μαζί με μία ομάδα από έντιμους διανοούμενους, ακαδημαϊκούς, συγγραφείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις, οργανώσαμε στις 9 Απριλίου 2016 στην Άγκυρα, το πρώτο Συνέδριο για το Ποντιακό ζήτημα και τη Γενοκτονία. Ήταν μία σημαντική στιγμή στην ιστορία.
Διεξήγαμε μια πολύ σημαντική μελέτη με την παρουσία ακαδημαϊκών και ακτιβιστών, μία διάσκεψη για τα γεγονότα στην Τουρκία το χρονικό 1914-1923 , εισάγοντας στη συζήτηση στην Τουρκία την γενοκτονία που έλαβε χώρα εναντίον των Ελλήνων στον Πόντο.
Türkiye’de yürüttüğümüz tüm bu çalışmalar elbette devletin de dikkatini çekti. Hakkımda onlarca dosya açıldı yürüttüğüm mücadeleyle ilgili.Birde üzerine Kürtler ile savaş ve başarısız gülenci darbe girişimi eklenince, AKP bu süreci fırsata çevirdi. Başarısız darbe girişiminin ardından tüm Turkiye’de
ohal ilan edildi. Sonra Gülencilerin yanı sıra normal zamanda kurtulamayacağı ne kadar muhalefet varsa hepsini içeriye aldı. O süreç beni ve sevgili arkadaşım Meral Geylani’yi de ıskalamadı. Her ikimizde hapishaneye konulduk. Suçumuz belli önce Rum olmak ve Kürtler ile, Roboski halkı ile dayanışma içerisinde hak ve adalet mücadelesi yürütmek. Başta Teofanis Malkidis , Despina
Stefanodi Pontos öğrenci birliği olmak üzere Pontos halkı, Yunan halkı beni ve Meral’i içeride yalnız bırakmadı. Bu dayanmadan dolayı bir kere daha bu dostlarıma teşekkür ediyorum.
Φυσικά, όλα αυτά προκάλεσαν την προσοχή του κράτους στην Τουρκία. Η συμπαράστασή μου στους Κούρδους καθώς και το αποτυχημένο πραξικόπημα χρησιμοποιήθηκε από το ΑΚΡ για να με κατηγορήσουν και να με φυλακίσουν. Στη δύσκολη αυτή στιγμή ήταν μαζί μου η αγαπημένη μου φίλη Μεράλ Γκευλάνι, η οποία συμπαραστάθηκε στον αγώνα μου για τον Πόντο και για τους Κούρδους, ειδικά στο Μαρτυρικό Ρομπόσκι, όπου εκεί δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό μικρά παιδιά, δείχνοντας την αλληλεγγύη στον αγώνα για τα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.
Ήταν μαζί μου από την πρώτη στιγμή ο Θεοφάνης Μαλκίδης, η Δέσποινα Στεφανίδου, ο λαός του Πόντου που ζει στην Ελλάδα, όλος ο ελληνικός λαός, οι οποίοι δεν με άφησαν μόνο μου .Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω και πάλι όλους αυτούς τους φίλους για τη συμπαράστασή τους.
Tek kişilikli bir hücrede işkenceli şekilde bir buçuk sene kaldıktan sonra bırakıldım. Bir süre daha Turkiye’de kaldıktan sonra yeni yeni dosyaların açılması ve tekrar uzun süreli tutuklanmam söz konusu olunca yasal olmayan yollardan Yunanistan’a geldim.
Burada da başta Teofanis, Despina olmak üzere Pontoslular bana oldukça destek oldular ve olmaya da devam ediyorlar.
Dostlar çok açıkca ifade edebilirim ki Türkiye de halkımıza karşı yüzyıl önce başlayan soykırım hala devam ediyor. Bunu kendi pratiğimle açıkça gördüm.Yaşadığımız soykırım yüzüncü yılına girdi. Türkıye
devleti açısından yüzleşme için iyimserliğe kapılacak hiç bir durum maalesef mevcut değil. Türkiye’de yeni yerel seçimler yaşandı ve iktidar partisinin lideri Erdoğan Giresun’da bize yapılan soykirima atfen ‘yine denize dökeriz ‘ diyordu. Iktidar partisi bunları söylerde ana muhalafet partisi olan CHP boş durur mu .
Έμεινα στη φυλακή για ενάμιση χρόνο δεχόμενος βασανιστήρια. Αφέθηκα προσωρινά ελεύθερος γιατί έπρεπε οι κατηγορίες εναντίον μου για προσβολή του Κεμάλ και του Ερντογάν και για βοήθεια στους Κούρδους, κάτι που θεωρείται τρομοκρατία, να στοιχειοθετηθούν, αφού δεν υπήρχαν πολλές αποδείξεις. Έτσι αποφάσισα να διαφύγω στην Ελλάδα, όπου από την αρχή, ο Θεοφάνης και η Δέσποινα με στηρίζουν πολύ, όπως και όλοι οι Πόντιοι.
Σήμερα από εδώ μπορώ να πω πώς η Τουρκία ξεκίνησε πριν από ένα αιώνα μία γενοκτονία εναντίον του λαού μας, την οποία γενοκτονία τη συνεχίζει. Το είδα αυτό καθαρά στη δική μου πορεία. Δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξος για την Τουρκία, όπου έγιναν νέες τοπικές εκλογές και ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος, Ερντογάν προέβη στην Κερασούντα σε μια δήλωση σχετικά με τη γενοκτονία.
«Κερασούντα! Εσύ που χαιρετάς τη Μαύρη Θάλασσα με τη φυσική σου ομορφιά και την ιστορία σου. Κερασούντα! Εσύ που δημιούργησες τραγούδια ανεξαρτησίας με τους ήχους των κυμάτων της Μαύρης Θάλασσας. Κερασούντα! Εσύ που έριξες στη Μαύρη Θάλασσα τις συμμορίες των Ποντίων».
Yaşadığımız soykırımda simgesel bir isim olan katil, ittihatçı kasap olan Topal Osman’ı aklamak için harekete geçti. CHP Giresun milketvekili Mecliste savunma bakanı Hulusi Akar’a adeta aklanmasını isteyen bir gensoru önergesi verdi.Gensoru da katil çetebaşının ismi harhangi bir devlet kurumuna verilecek mi diye de soruluyordu. Unutmadan belirtmek gerekiyor ne yaparlarsa yapsınlar
halkların vicdanında Topal Osman hala katil olarak anılıyor. Bunların kuyruk acısı biraz da oradan geliyor. Bizler yaşadığımız soykırımın yüzüncü yılında hala yüzleşme için bir şans yaratma için bunca seferber olmuşken, onlar soykırımın yüzüncü yılında kanlı katil Topal Osman’ı aklamaya çalışarak akıllarınca
bizim yüzleşme çabalarına cevap olduklarını düşünüyorlar. Ama resmi tarihin dışında yaşanan canlı bir tarih var.
Το όνομα του δολοφόνου που έδρασε κατά τη διάρκεια γενοκτονίας στην Κερασούντα ήταν του σφαγέα Τοπάλ Οσμάν! Το όνομα του ένοχου είναι γνωστό. Δεν έχει σημασία τι θα πουν, εμείς δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο Τοπάλ Οσμάν εξακολουθεί να ονομάζεται δολοφόνος στη συνείδηση των λαών. Ο δολοφόνος ήταν αυτός.
Κατά τη συμπλήρωση της εκατονταετηρίδας από τη γενοκτονία , βλέπουμε ότι προσπαθούν να ξεπλύνουν τον σφαγέα Τοπάλ Οσμάν νομίζουν έτσι ότι είναι η απάντηση στις προσπάθειές μας για την ανάδειξη της αλήθειας. Αλλά υπάρχει μια ζωντανή πραγματικότητα έξω από την επίσημη Τουρκική ιστορία.
Topal Osman kasabi olsun, Merkez ordusu ve Nurettin Paşa olsun, tüm bunlari himaye eden, yönlendiren ve yaşanan soykırımın askerî ve siyasi sorumlusu olan birinci meclis ve yürütmesini, yürütmenin başı olan Hitler’in hocası olan Mustafa Kemal’i ve yaptıklarını hafızalardan silemezler. Bunu denemediler mi ,çok kez denediler, tüm katliam ve soykırım günlerine sahte bayramlar kurdular. İşte 23 nisan, 19 mayıs gibi , katılımı dahi zorunlu kıldılar ama halklar itibar etti mi hayır . Bir kaç aymaz Kemalist’in dışında dediğim gibi itibar görmedi. Şunda iyimser olabiliriz ama hala saldırıyorlarsa demek ki soykırımla yapmak istedikleri şey tam başarıya ulaşmadı.Hala varlığımız onlara dehşet veriyor. Yaşadığımız soykırımından istedikleri sonucu alamamaları için biz Pontoslulara çok daha fazla görev düşüyor. Öncelikle iç didişmeleri bir kenara
bırakarak Yunanistan dahil tüm Dünyadaki Pontos örgüt ve kurumları bir araya gelerek bundan sonraki ortak tavrımızı belirleyecek bir program belirlemeliyiz.
Ο Τόπαλ Οσμάν, ο τουρκικός στρατός και ο Νουρεντίν Πασάς, η κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία, ο ο επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας Μουσταφά Κεμάλ, ο δάσκαλος του Χίτλερ, έχουν την ευθύνη της γενοκτονίας και οι πράξεις τους δεν μπορούν να διαγραφούν από τη μνήμη μας .
Έχουν δημιουργήσει πολλά ψέματα, ψεύτικες γιορτές οι οποίες όμως είναι όλες σφαγές και ημέρες γενοκτονίας Όπως την 23η Απριλίου, την 19η Μαΐου, όπου τιμούν τον Κεμάλ, τιμούν τη Γενοκτονία εναντίον των λαών.
Η παρουσία μας τους τρομάζει, αφού αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση της γενοκτονίας , ενώ πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα που θα καθορίζει την κοινή στάση των οργανώσεων και των θεσμών του Πόντου σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Biz sürekli Pontos Zei diyoruz. Ama sadece soykırımın üzerinden hareket ediyoruz. O zaman ayrıca bu sloganın hakkını vereceğiz.
Pontos’un yaşadığını gösteren çalışmalar yapmalıyız. Önce dilimizden başlayarak bunu yapmalıyız.Türkiye ve Yunanistan da dahil enstitüler için çabalamalıyız. Dil,Folklor ve Kültür çalışmalarıni Turkiye’ye , Pontos’a taşımak ulaştırmak için mücedele etmeliyiz. Ya da edenleri destekleyen çalışmalar yapmalıyız. Kardeşlerim o zaman soykırımda kaybettiğimiz 350.000 canımız yattıkları yerlerinde huzur bulacaktır. Unutmayın dağlarımızı, dağlarımızda direnen partizanları, Elen çavuşları, Vasil ustaları ve onların bize çağrılarını, işte soykırımci Türkiye tüm bunlari unutursak yaşadığımız soykırımdan istediği sonucu alacaktır. Bir kere daha sizlerin önünde kendi payıma söz olsun ki yaşadığımız soykırımdan ıstedikleri sonucu alamasınlar diye elinden geleni yapacağım.Yaşasın Nebiyan dağında soykırımlara karşı direnirken
toprağa düşen nice isimsiz partizanlar. Yaşasın Eleni Çavuş, Vasil Ustalar. Yaşasın darağacına giderken boyun eğmeyenler, Yaşasın ülkemiz Pontos.
Ο Πόντος Ζει. Πρέπει να κάνουμε μελέτες που δείχνουν ότι ο Πόντος έζησε. Πρώτα πρέπει να το κάνουμε στη γλώσσα μας.
Πρέπει να αγωνιστούμε στην Τουρκία και την Ελλάδα για τη Γλώσσα, τη Λαογραφία και τον Πολιτισμό μας.
Πρέπει να δείξουμε έργο και τότε τα αδέλφια μας που χάθηκαν στη γενοκτονία των 350.000 ανθρώπων, θα βρουν ειρήνη. Θυμηθείτε τα βουνά μας, τους αντάρτες μας που αντιστάθηκαν , την Ελένη τσαούς, τον Βασίλ Ουστά, που μας καλούν να μη ξεχάσουμε τη Γενοκτονία που υποστήκαμε από την Τουρκία.
Θέλω να σας πω για άλλη μια φορά πως πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα αναγνώρισης της Γενοκτονίας, πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να μη ξεχάσουμε την αντίσταση που έκαναν στα βουνά του Πόντου οι αντάρτες . Η Ελένη Τσαούς είναι ζωνταντή, ο Βασίλ Ουστά είναι Ζωντανός, ο Πόντος είναι ζωντανός.
Ο Πόντος ζει !
